به گزارش مشرق، داده‌های زندان‌های ایالتی آمریکا نشان می‌دهند که سرطان عامل مرگ ۱۶ هزار و ۲۷۷ نفر (۲۷ درصد از کل مرگ‌ها) در زندان‌های ایالتی از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ بوده است که از ۵۸ به ۹۲ مورد به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر در آن دوره افزایش یافته است.
به گزارش «آنلاین لایبرری»، همچنین بر اساس آمارها، ۶۹۸ مرگ (۴ درصد از کل مرگ‌ها) از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ مربوط به زندان‌های محلی بوده است.
بیشتر بخوانید:
نادیده گرفتن زندانیان داعشی غربی از سوی اروپا و آمریکا
مرگ و میر ناشی از سرطان در تمام زندان‌های ایالتی در بیماران سفیدپوست بیشتر از سیاه پوستان و لاتین تبارها بود (۱۵۴ مورد در مقابل ۸۹ و ۳۸ مورد به ازای هر ۱۰۰ هزار زندانی)؛ این یافته‌ها در داده‌های تگزاس منعکس شده است.
قابل ذکر است، این تخمین‌ها بر اساس سن تنظیم نشدهاند و شامل مرگ و میر ناشی از سرطان در زندان‌های فدرال نمی‌شود، که جمعیت زندانی آن‌ها تقریباً یک دهم از مجموع جمعیت زندان‌های ایالتی است.
تحقیقات همچنین نشان می‌دهند که در میان افراد زندانی در زندان‌های ایالت جورجیا در سال ۱۹۹۱، مرگ و میر ناشی از سرطان بیشتر از نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان در میان جمعیت عمومی در جورجیا طی ۲۰ سال بعد بود.
بیشتر بخوانید:
زندانیان تحت فشار دولتهای مختلف آمریکا
همچنین مطالعه‌ای بر روی بیماران مبتلا به سرطان که در زندان‌های تگزاس زندانی بودند، نشان داد که میانگین بقای کلی این بیماران ۲۱ ماه در مقایسه با ۵۴ ماه برای بیماران همسان از نظر نژاد، سن، جنس و نژاد در میان جمعیت عمومی غیر زندانی بود.
در یک نظرسنجی ملی از جمعیت عمومی آمریکا، افرادی که در سال گذشته به نوعی با موضوعات کیفری درگیر بودهاند، در مقایسه با افرادی که اخیراً با موضوعات کیفری درگیری نداشته‌اند، میزان بیشتری از سرطان‌های ریه (۴.۶ درصد در مقابل ۲.۴ درصد) و بیماری‌های مربوط به مصرف الکل (۳.۵ درصد در مقابل ۱.۷ درصد) را گزارش کرده‌اند.
سرطان دومین عامل مرگ و میر در میان بیماران زندانی سابق در ایالت جورجیا با ۱۵ درصد از کل مرگ و میرها بود.
همچنین در ایالت واشنگتن، سرطان سومین علت مرگ پس از آزادی با ۷۱ مورد به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر در سال بود.
در کارولینای شمالی، افرادی که قبلاً در زندان‌ها زندانی بودند، مرگ و میر ناشی از سرطان بالاتر از جمعیت عمومی داشتند.
با وجود محدودیت‌های موجود در موضوع مطالعات درباره زندان‌های آمریکا، سه نکته مهم وجود دارد که برجسته است؛ اول اینکه، بسیاری از شایع‌ترین سرطان‌ها در بیمارانی که حبس را تجربه کرده‌اند، یعنی سرطان‌های ریه، کولورکتال و سلول‌های کبدی، قابل پیشگیری هستند یا غربالگری موثر برای آن‌ها در دسترس است.
دوم، بیماران زندانی ممکن است غربالگری و درمان سرطان با تأخیر یا غیر استاندارد را دریافت کنند که به مرگ و میر ناشی سرطان دامن می‌زند.
سوم، رابطه بین حبس و نابرابری سرطان ممکن است بر اساس نژاد و ایالت متفاوت باشد.
